9 Mayıs 2010 Pazar

Bi tek

bunca yılda gerçekten öğrendiğim, iyi kötü aldığım her nefeste iyice anladığım tek bir gerçeği var hayatın;
bi tek annem olsun, bana bişey olmaz! yok öyle şarkılı türkülü bir deyişle değil bu, hayatın tüm gerçekliğiyle...

haksızlığa uğradığımda,
mutluluğumu paylaşacak kimsem olmadığında,
sevincimi kıskananları anlayamadığımda,
hayallerim gerçek olduğunda,
dünya başıma yıkıldığında...

bi tek o vardı...

benimle birlikte savaştı, benimle birlikte güldü, bana güç verdi, benden güç aldı...
hayatıma anlam kattı, hayatı yaşanılır kıldı...

Hayatta başka hiçbir şeye bu kadar şükretmedim:
iyi ki o benim annem, iyi ki o benim arkadaşım, iyi ki o benim Zerrin'cim...


Ah bi de birlikte daha uzun tatiller yapabilsek...