3 Kasım 2009 Salı

Çıkmadık candan umut kesilmez. Ama çıktığına da bir kere inandın mı, kimse seni vaz geçiremez.
O yüzden insan elindekinin kıymetini iyi bilmeli. Kimi zaman çıkmış cana çıkmamış muamelesi yapıp günlerce dirilecek umuduyla bakmak bir cesete, kimi zaman dipdiri karşında duran insanın senin için artık bir ölüden ibaret olduğuna kanaat getirmek mesela. Ne zaman hangisinin daha doğru olduğu her seferinde münferittir.

Geçenlerde bilgisayarda eskiden kalma notlarımı ayıklarken okudum, şöyle yazmışım:


İki şey arasında seçim yapmak, hangisini istediğine değil hangisinden vazgeçebileceğine karar vermektir.



Dikkatli düşünmek lazım:

Elimdekinden memnun muyum?
Bunun için bu kadar çaba sarfetmeye ve özveri göstermeye değer mi?
Elimdekinden vaz geçebilir miyim?
Bundan mahrum kalmak bana ne yapar?

Sözün özü şu aslında:
  Değer mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İki kelam etmeden gittiğinde üzülüyorum ben.