Bugün ofise gelmek nasıl zor bir şeydi benim için, anlatamam. Sevdicek olmasa tüm gün kendimi yorganın altında gizler ve büyüttükçe büyütürdüm içimdeki karanlığı.
Çarşamba'dan beri işe gelmiyor olmak çok feci karamsarlığa sokuyor beni. Ha içini karartacak ne var derseniz, alt tarafı bir Gaus fiti! Ama işle ilgili aksilikler çok fazla canımı sıkıyor. Kolaya kaçmaya mı alışmışım yoksa sürekli başarılı olmaya mı bilmiyorum ama herhangi bir şey için azıcık çabalayıp da istediğim sonucu alamayınca hemen vaz geçiyorum, hemen kararıyor içim. İşin komiği arkamdan çok hırslı olduğum dedikodusunun yapılıyor olması!

Neyse, cuma günü doktora gittik. Parmağımdaki siğilimsi şeyin geçmediğini söyledim doktora. Tırnağa çok yakın olduğu için sıvı Azot'la yakmak çok makul değilmiş. Kendiliğinden geçebilirmiş ama geçmeye de bilirmiş. Buraya geldiğimden beri kilo alıyorum, üstelik az yememe rağmen alıyorum. Geçen ay boyunca çok dikkat ettim yediklerime, günlük 1200kalori bile etmedi yediklerim, üstelik hemen hemen her gün yarım saat de olsa bisiklete binmeye de çalıştım -evet bu arada bisiklete binmeyi de yeniden öğrendim- ama işe yaramadı dedim. Egzersiz yapmadan kilo veremezsin dedi doktor. E haklısın doktor amca ama ben azıcık bişiy yapsam belim hortluyor? Yüzmeyi önerdi. Hem bel için iyi hem de kilo vermek için. Bi de sürekli yorgunluktan bahsettim, kan değerlerime bakacaklar. Bu hafta içi bir sabah erkenden gidip kan vermem gerekiyor.
Yahu, asıl diyeceğim, Cuma günü bir "Cross-stitching" dergisi aldım! Veee içimdeki el işi canavarı hortladı tabii. Doktor öncesi hemen gidip ip ve etamin aldık bana. İlk denemem de aha burda!
Zerrincim'e söylemeyip süprüz yapcaktım güya ama okuyunca görcek artık, napalım =)
Böyle minik minik bi dolu yaparsam, hem
Minik Düşünce'ye koyacak malzeme çıkar, hem de güzel hediyeler olur bunlardan diye düşünüyorum.
PS: başlığın açılımı "5 Gün Evde Durmamak Gerek"