Az daha

Az daha kendimi tutarsam, geçecek zaman. Biliyorum. Daha önce geçmişti, yine geçecek.
Az daha dayanırsam beklemeye, nefes alışımdaki yavaşlığa ve kalbimin ağrıya ağrıya atışına az daha dayanırsam, dayanabilirsem, geçecek. Zaman geçecek ve zamanla yavaşlık ve ağrı da geçecek. Bütün mesele dayanmakta.

Ne demişti Harper Lee Bülbülü Öldürmek kitabında; 'Büyümek sızlanmadan acıya katlanmak demektir.' Bu durumda ben hala daha büyümedim mi yani? Büyümek, başkalarını kendinin önüne koyabilmek demek olamaz mı? Büyümek, herkes sana haklı olduğunu söylerken hala daha haksızlık etmekten korkmak değil mi yani? Büyümek değil mi yani hep bir umut daha tutmak içinde?

Kim olduğunu şimdi hatırlayamadığım birisi de 'Direnmek umuttandır' demişti. Benim umudum cidden bitti mi yani?