Ben sinirleniyorum böyle şeylere yaa. Borçlu falan değiliz. Neden borçlu olalım? Bebe halimizle biz mi dedik bana mama yedir, altımı temizle vs. vs. vs. diye? Ben mi dedim annemin yumurtalıklarına tekme atıp "huuu hanıııım, hadi beni dölleyin de bebek olayım da beni doğur ciyak ciyak da sonra günlerinin gecelerinin ızdırap haline gelmesine sebep olacak yorgunluklar sunayım sana, bir dolu masraf yap benim için, en iyi okullara gönder falan da fıstık" diye? Yoksa annem babam "ya hayatımız böyle fazla sakin, evimize neşe gelsin, bir minik bebeğimiz olsun da onu büyütelim, büyüdüğünde de bize baksın" diye düşünüp mü dünyaya getirdi beni? İkincisi di mi? Heh evet canlarım ikincisi. O zaman neden ben borçlu oluyorum? Dünyaya getirdinse bakacaksın bir zahmet. Hayvan değilsen sokağa atacak halin yok ya.
Her şeyden bir dram her şeyden bir eziklik hali çıkarmaya pek meraklı bir milletiz. Anneler gününde annemizi mutlu edelim pek tabii. Ve bittabii ki anneler günü olmasa da annelerimizi babalarımızı mutlu etmeye çalışalım. Ama bu bir BORÇ olduğu için değil, sadece ve sadece onları sevdiğimiz için. Hepsi bu. İşi alacak verecek meselesine, borca çaputa dökmenin alemi yok.
Şimdi bunu okuyunca vay efendim ne ruhsuz ne sevgisiz cadı bu diyenler çıkabilir içinizden. Ben de onlara sormak isterim ki "Siz salak mısınız arkadaşım?" ve hatta eklerim, "anlamamışsın, bi daha oku" diye. İkinci okumanın üstüne yine anlamamışsan zaten anlamazsın daha da, vazgeç boşver.
