Bir insana huzur vermenin bir karşılığı olabilir mi? "Ben seni mutlu
ediyorum, o zaman sen de hayatındaki kimi şeylerden vaz geçeceksin
benim için" demek ne kadar anlamıdır? Bir karşılığı olsun diye
yapılmıyorsa başta, yapılan şey takdir görünce sonradan karşılık
istemek ayıp değil midir?
10 Kasım 2009 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Bence etki tepki meselesi ama şu konuda daha hassasım:
YanıtlaSilBir insanı iyi özelliklerinden dolayı mı seviyorsun, yoksa beraber geçirdiğiniz vaktin verdiği sıcaklıktan dolayı mı? Bence insanları eksiklikleriyle birlikte sevebilmeliyiz...
Eleştirmek gerçekten kolay hatta kalp kırmak daha kolay. Tepkisiz bile kalmanız karşınızdakinin kalbini dahi kırabilir. Eleştirseniz etki tepki dedim ya, siz de hatta bir katıyla eleştirilisiniz. Elbette yapıcı eleştiri de iyi!
Sanırım bu söylediklerim ile seninkiler bir yerlerde kesişiyor ve ortak yolda devam ediyor. Bence insanları geniş değerlendirmeli. Çünkü gördüklerimiz her zaman göreli. Şu an var olmayan gökteki yıldızlar gibi insanlardaki eksiklikler hep var olacağı anlamına gelmez. Birinin eksiklik gördüğü senin için aşk tohumu olabilir. Dedim ya gerçek göreli...
"İnsanları geniş değerlendirmeli." Keslinlikle katılıyorum. Herkes kimi zaman hata yapabilir, bunun kişinin bir karakter özelliğine kanaat getirmek için ne sıklıkta tekrarlandığına bakmak gerek. Aynı şey güzel davranışlar için de geçerli tabii ki.
YanıtlaSilAma benim burda asıl aklıma takılan şuydu; diyelim ki evde otururken çok canım sıkıldı ve kek yaptım, ev arkadaşımın da çok hoşuna gitti, çok mutlu oldu. Bunun üzerine "eee sen de bana .... yaparsın artık" veya "bak ben neler yapıyorum, sen de salonu o kadar dağıtma bundan sonra" deme hakkın oluşur mu?