Herhangi bir arkadaşıma sinirlenip üzüldüğümde bu kadar kötü olmuyor durum ama söz konusu olan o çok sevdiğim insanlarımdan birisi ise, işte o zaman o azıcık kırgınlık bile gereğinden fazla acıtıyor.. Gözümden düştü mü birisi bi kere, o kadar yüksekten düşüyor ki, tuzla buz oluyor parçaları, aynı güzellikte birleşmiyor bi daha; çünkü çok fazla yukarılara çıkartıyorum, çok fazla el üstünde tutuyorum insanları da ondan oluyor bu işte.. yine ben yapıyorum bunu kendime...halbuki bi öğrenebilsem hayatı dozunda yaşamayı, ne kadar rahat edicem... ama işin saçma yanı şu ki ben böyle uçlarda dolanmaktan gayet memnunum, varsın insanlar anlamasın, boşversene...
Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin!
İnsanın canını en çok acıtanlar en çok sevdikleri olur zaten hep :-/ Fazla sevmediğin insan bir şey yaptığında fazla üzülmezsin..
YanıtlaSilCan Yücel demiş ya hani, "bir insanı herhangi biri kırabilir ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş..." diye, onun gibi işte..
evet evet kesinlikle öyle... başkası yapsa umrumda olmayacak şeylerin onda birisini yapınca en sevdiğim, öyle burkuluyor ki midem, tüm kelebekler ölüyor işte tee bi zaman anlattığım gibi...
YanıtlaSil