Benim içim kararınca, kendimi bi garip hissedince, ve sanırım hep bir uyumsuz kalınca dünyaya... hep böyle zamanlarda okuyorum "iç"i; git gide içe yöneliyor, gittikçe içi görüyor, daha iyi anladığımı sanıyorum içi her seferinde... Mutlu zamanları paylaşamasan da her zaman gönlünce, en sıkıntılısı kendini anlaşılmaz hissettiğin yalnız zamanlardır ya, işte o zamanlarda hep yetişir bana bu "iç". Umarım sen de seversin, umarım sen de iç'inden bişiyler bulursun, umarım kendimi en çok bulduğum bu iç'i anlar, seversin sen de... İç'indeki tüm güzelliklerle, tüm güzelliğinle; nice mutlu, huzurlu yıllar senin olsun Onur'cuk, doğum günün kutlu olsun!
İpucu1: Uğurevler her neresi ise, size çok uzaksa, yarın tüm gün evde otur uslu uslu, kar yağışı fazla olunca sihirlerde gecikme olabiliyor. Yok yakınsa o zaman kalk git sihire yardımcı ol biraz.
Dün geceki telefon, bu yazı, ipucundan anladığım şey... Bunların meydana getirdiği mutluluk benim bünyeye bir kaç beden büyük geldi. Bünyem zayıf, bünyem unuttu böyle şeyleri. Benzerleri gerçekleşti aslında durgun geçen şu son bir kaç sene fakat bu kadar hazırlıksız yakalayanı olmamıştı. En saf duygularım eşliğinde açıkça söylüyorum, beklemiyordum:) Çok ama çok ama çok ama çok ama çok teşekkür ederim. Daha o günün sırıtması geçmeden neredeyse bir yıl yetecek mutluluk depoladım sayende. Hatta her doğum günümde hatırlayacağım kadar mutlu etti beni diyeyim gerisini sen anla:))
YanıtlaSiliyi ki dogdun onurrrr:)
YanıtlaSilBuradan da Teşekkür edeyim:)))
YanıtlaSilBu akşam üzeri geldi "İç"; tam da uyuşmuş öylece yatarken, tam da günü bitirdiğimi düşünürken... Sevindim; hediye aldığım için, cadıdan geldiği için, kitap olduğu için, ilk sayfasına bir şeyler karalandığı için... Sevdim; sayfaların düzenini, cümlelerin soyutluğunu, cümlelerin derinliğini, cümlelerin mecazîliğini, derdin o derdi en çok çeken tarafından anlatılmasını...
YanıtlaSilAyrıca kızdım kendime. Böyle olunca, bir kaç saatte bir kitap bitirince hep kızıyorum kendime "kitap oku, daha fazla oku; bak hap hup bitirdin kitabı!!!" diye. :)))
Benim de ilk okuyuşum biraz hızlı olmuştu bu ktabı. Sonradan bir başka gün yeniden elime düştüğünde daha yavaş okudum, sonraları daha da yavaş. Şimdilerde ise bazen tek bir sayfa okuyup günlerce onu düşünüyorum, geçiriyorum aklımdan. Ben değiştikçe, her bir sözcüğün anlamı da evrimleşiyor zamanla... Beğenmene sevindim, hem de çok!
YanıtlaSil