17 Şubat 2009 Salı

kelebekler

gözbebeklerime larvalarını bırakmış da sanki
minik kelebekler ordan
veya belki de
tüm o gözyaşlarımın çıktığı delikten
girmiş içime bi şekilde
ve tam karnımda başlamış ilk uçuşlarına
midemin duvarlarına çarpa çarpa

sonra günler olmuş
ben ağzımı açıp nefes alamamışım senden
ve kararmış içim
duvarları göremez olmuş kelebeklerim

karanlığın kötülüğü sarmış kanatlarını
yeşil ve yapışkan bir sıvıya bulanmışlar
uçamamışlar
nefes alamamışlar
ölmüşler içimde

midem ölü kelebekler mezarlığı olmuş

ve sen farketmemişsin mesela
ve mesela çok sonra farkettiğinde
ve onları diriltmek için dile geldiğide
artık o kadar geç olmuş ki
mezarlık bulunamamış bile

1 yorum:

  1. Kelebekler ölmez ki!
    Öldü sandıklarımız mutluluk simleri olarak dolanır ortalıkta..
    Hani için çığlık çığlık olduğunda senin üzerindedirler..
    zıplayan çocuklarda ayak parmak uçlarındadırlar..
    Bugün hepsi benim ekranımdalar mesela!
    Yani hep vardır kelebekler
    Kelebekler ölmezler

    YanıtlaSil

İki kelam etmeden gittiğinde üzülüyorum ben.