Her güzel şey çabuk biter. Uykum kaçtı, oturdum bunu düşündüm. Gerçekten de ömrü boyunca başı felakatten kurtulmayan insanlar var. Bir hastlıkla savaşıp ölen, çocukluğunda yaşadığı bir tramvanın izlerini ömrü boyunca taşıyan veya mesela, trafik kazasında kolunu veya bacağını kayedip bunun yaşamayı öğrenen insanlar var. Kötü, çirkin, hastalıklı şeyler ömürboyu sürebiliyor ama her güzel şey çabuk bitiyor. Peki tamam, çabukluğu göreceli diyelim ama bitiyor hep.. var mı hiç bi insanın başına gelen ve ömrüboyunca süren güzel bişiy?
Düşündüğüm bi diğer şey de genelleme cümleleri oldu. Genellemelerden nefret NeFreT neFret ediyorum! Birisi beni, tanıdığım birisini veya basitçe herhangi bir özel ismi herhangi basit bir genellemenin içine dahil etti mi, kuduruyorum! Yok bunun başka sözcüklerle ifade edilmesi mümkün değil. Çıldırıyorum, deliriyorum, kaşıntı tutuyor! Bi de bu kaşıntı tutma durumu sadece lafta kalmıyor, gerçekten kaşıntı tutuyor. Daha önce seksenbinbeşyüz kere de anlatmış olsam yine başlıyorum neden insanları genellememek gerektiğini anlatmaya. En çok yapılanı da kadın-erkek genellemeleri oluyor. Yeterince fazla sayıda insan tanırsanız kadın-erkek genellemesinin ne kadar yanlış olduğunu anlat anlat anlat bitiremiyorum. Bi de çok buzzz* takılan adamlar şöyle cümleler kurarlar "kızlar bi süre sonra alışıyor kendilerine her defasında farklı ve komik lakaplarla seslenmeme, hoşlarına da gidiyor", çok buzz takılan kadınların kurduğu şu cümlelere benzer şekilde "erkeklerin hepsinin aklı sonunda tek bir nokta üzerinden yönetiliyor şekerim, aksini idda etmeyin sonunda görüyorsunuz işte". Kuduruyorum, delleniyorum bunları duydukça. Yok kardeşim, bana her seferinde farklı ve komik lakaplarla seslense bi adam, ifrit olurum ve fakat muhattap olmam! Veya ben onca adam tanıdım ki çoğunun da aklını yöneten noktası sol göğsünün altındaydı kasıklarından aşağıda değil. Sen adam gibi adam bulamamış, nerde anormal sorunlu sapık tip var gidip onu tanımışsan bu senin zavallılığındır, nasıl böyle bir genelleme yaparsın? Genelleme denilen şey nasıl kocaman bir haksızlıktır öyle!
Birilerine haksızlık yapabilmek ne büyük bir lüks. Tabii asıl nokta birisine haksızlık ettiğinin farkında olabilmek. Bile bile yapar mı birisi..sanmıyorum. insanları anlayabilmekle ilgili bişiyler karaladığımda doğru düzgün anlatırım sanırım bunu... şimdi yeniden deneyeceğim uyumayı...
Unutmadan:
Song of the night: Haykıracak nefesim - Ajda PekkanColor of the night: Hala kirli beyaz veya pis griAdjective of the night: LongSmiley of the night:
Tüm gün çok garip hissettim kendimi, içime cin kaçmış da beni emiyormuş gibi. Şimdi de çok soğuk ve yalnız... odam soğuk değil, yalnız da değilim biliyorum. ama sanrılar işte... "-mış gibi"ler, boynu bükük mor menekşeler... başımı göğsüme koyup kalp atışlarımı dinlemek, saçlarımı okşamak isterdim sanırım şimdi... acı çekme temayülündeyim hadi hayırlısı...
* IceTea reklamıydı sanırım buzzz diyen gıcık kızın olduğu. O reklamdan beridir cool yerine buzz demeyi pek bi sever oldum.
