Huysuz Witchie

Her ne kadar yerimde duramayışım dalgalı denizlerden kaçmış olsa da içime, iş inada bindi mi veya bir mecburiyet söz konusu oldu mu ne kadar huysuz ve çekilmez bir cadı olduğumu beni iyi tanıyanlar bilir. Hele ki sinirlendiğimde... Asabi birisi oluşum Allah'ın emri zaten, ama bu demek değil ki 7/24 sinir küpüyüm. Azcık suyuma gidilse yapamayacağım şey yok.

Herşey bi yana, benimle didişmeyi seven ama bunu saygısızlığa dönüştürmeden yapan, kızdırsa da hemen gönlümü alabilen, benim suyuma gitmesini bilen ve bana ben istemediğim halde kendi istediklerini yaptırmayı beceren insanlara ilk başlarda alenen sinir oluyorum ama genellikle bu insanlar benim çok sevdiklerimden oluyor ki bişiy gelmiyor elimden. Sonra zamanla saygım artıyor onlara, çok artıyor hem de. Sonra zaten kalbinde fersah fersah sevgi taşıyan birisi olmama rağmen evrene sığmaz hale geliyor sevgim o insana karşı.

Bu insanlar zaten beni çözmüş kimseler oldukları için genelde bi kere girdiler mi bi daha çıkmazlar hayatımdan kolay kolay. Ama son zamanlarda bu özel insanlarımdan yakın çevremde pek olmayışının eksikliğini farketmeye başlamıştım. Didişmeler olsa da sonunda ya iş samimiyetle saygısızlık arasındaki sınırda takılıyor, ya ben sinirlenmemek için alttan alıp konuyu değiştiriyorum ya da gerçekten o kadar çok sinirleniyorum ki tadım kaçıyor.

Dün ne yazık ki böyle garip ve uzun bir sinir harbi sonrası biraz kırıcı oldum sanırım. Ama şimdi düşününce işte...tamam öyle sert tepkiler yerine daha sakin olabilirdim, belki daha alttan alabilirdim belki sakınabilirdim konuşmayı devam ettirmekten ama benim de bir sinir sistemim var ve çok fazla üstüne gidildiğinde ani çıkışlar olabiliyor her ne kadar istemesem de... İşin kötü, üzücü, gece boyu beni bi o yana bi bu yana döndüren kısmı bu ama bir de sabah uyandığımda daha net bir şekilde fark ettiğim güzel bir sonrası var.. Ben o kızmış cadıdan ne zaman geçtim de yüzünde salak bir tebessümle ekrana bakmaktan başka bişiy yapmayan, kimi an kalbi ruhundan hafif duran, kimi an kalbi ruhundan hızlı çarpan bir cadıya dönüşüverdim dün gece? :) Cadı olan benim, sihirler benden çıkıyor ama zaman zaman sanki birileri de bana bu tür bişiyler yapıyo gibime geliyo...

Garip belki ama başta bahsettiğim, ben istesem de istemesem de bana istediğini yaptırmayı bilen birileri olduğu zaman etrafımda, güvende hissediyorum kendimi. Bunu yapabilen çok az insan çıktığı için, çok az insan bu geçiş hakkını kazanabildiği için, çok az insan bunu dozunu bilerek kullandığı için sanırım, böyle birisi varsa hayatımda, huzurlu ve rahat hissediyorum kendimi...

Aklıma geliverdi işte, yazmak istedim kendimi biraz. Selam olsun bana laf geçirebilen nadir insanlara!