Of of! Ben salağı naaptım bil bakalım. Kukumav kuşu gibi kara kara düşündüğüm tam da şu günlerde, tuttum fal baktırdım. Fal bakan kız da maşallah bi moral bozdu bi moral bozdu ki anlatamam.
"Yüzüğünün üstünde yüzük var" dedi.
Elime baktım gülerek, sevdicek de ben de söz yüzüğünün üzerine takıyoruz zaten nişan yüzüğünü. "Eee?" dedim dışımdan, içimden de "amma büyük kehanet yani, görüyoruz ya işte" diye düşündüm. "Eee'si, senin kısmetin değil bu kişi. Oturup konuşup bişiyleri çözmeye çalışacaksınız ama olmayacak. Öyle bir olay yaşanacak ki sonunda "tüüüü, yazıklar olsun" diyip bitireceksin" dedi.
...
Ama neden ki...
...
Olmasın böyle şeyler tanrım lütfen yaa.. Tamam namaz kılmam, müzelerde falan peygamberin sakalı diye gösterdikleri şeylere de gülerim ama bilirsin bak hep şükrederim halime, teşekkür ederim elimdekilere. Biliyosun bak ben gerçekten de elimdekinin kıymetini iyi bilen bi insanım, hiçbir şeyin sonunda kıymetini bilemedim demedim. Lütfen kötü şeyler olmasın artık hayatımda, lütfen ama lütfen!
Kızın söyledikleri gitmiyo kulağımdan ya bi daha böyle bişiy yaparsam... ah kafam ah!
Daha önce de tamam işte budur dediğim bir ilişkinin hiç beklenmedik bir zamanında tüm aptallığımla bir falcıya gitmiştim. "Çok büyük zorluklarla karşılaşacaksınız. Eğer onları aşabilirseniz bu insanla evleneceksin" gibisinden laflar etmişti; üzerinden yaklaşık 2 ay geçtikten sonra çok kötü şeyler başladı.
...
Çok korktum şimdi de... Halbuki ne kadar saçma bişiy. Seni çok çok az tanıyan birisi, içtiğin çaydan arta kalanlara bakıp seninle ilgili bişiyler söylüyor ve sen de inanıyorsun. Of tanrım ben ne zaman bu kadar gerizekalı oldum, ne zamaaan?
Sen mucizelere inanma, denizi ikiye yaran efsanelere, Nuh'un gemisine gül geç, sonra da çay falında söylenenler için karalar bağla. Off!!!
3 molasında da bi türk kahvesi içsem, belki o zaman iyi şeyler söyler? İyi şeyler duymaya, umudumu korumaya ihtiyacım var benim.
taraflardan birisi bunu zorunluluk olarak görüyorsa, bundan kaçacak delik arıyorsa, veya ceza ödül sisteminin bir parçası haline gelmişse... yani bir ilişkideki en içsel şeylerden birisi bu kadar ayakaltı edilmişse daha ne demeye yanyana durur ki bu insanlar? Bu zorunluluk meselesi kafamı kurcalıyor. İnsan eşiyle bir yatağı paylaşmaya zorunlu olabilir mi yahu? Tam aksine evlilikteki en güzel paylaşımlardan biri değil midir bu? Yanyana uyumak ne kadar huzur verici ise yanyanayken uyuyamamak da o kadar güzel değil midir, ve sen bunlardan herhangi ikisini bile yapamayacak kadar azap olarak görüyorsan neden hala yanında durursun ki o insanın, benim aklım almıyor. Sanırım insanlar gerçekten evlenmenin ne demek olduğunu düşünmeden kalkışıyorlar bu işe de onun için böyle oluyor...
