Karar vermek ile doğum yapmak sanırım benzer şeyler... Benim için yeterince ürkünç bi olay zaten o... Halbuki karar vermekte hiç daha önce bu kadar zorlanmamıştım... Doğum sancısı çeksem anca bu kadar canım acır sanırım... Tam "aha şimdi karar verdim" dediğim anda bi rahatlıyorum, fazla geçmeden yeni sancılar başlıyor, "ya .... ise" diye... Biliyorum tanrım biliyorum büyük konuşmamam gerektiğini öğrettin bana kaç kere ama kararsız ya da karar vermekte zorlanan insanlara gıcık olduğum kadar da beni bu konuma düşürmen gerekmiyordu. İnan bana bu tecrübe düşüncelerimi değiştirmeyecek. Her ne kadar kararsızlıklar kabilesinin Buda'sı olma yolunda ilerlesem de hala sinir oluyorum kararsız insanlara ve hep de olacağım, yapcak bişiy yok, ben de böyleyim...
10 Mart 2009 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
İki kelam etmeden gittiğinde üzülüyorum ben.