Yırtarım!

Ne olur biliyor musun? Yırtarım ben bu saatleri! Duvardakini, bilgisayardakini, hatta üşenmeden kalkar gider mutfaktakini de! Elime alır, bir tomar kağıdı yırtar gibi, tepesinden sıkıca tutar, sağ elimi kendimden sol elimi öte yana ileterek tam tepesinden yırtarım, o olur işte!

Başka şeye benzemez bu!

Bir cadı saatleri yırttığında, gökyüzü delinir mesela, ama büyük bir delik değil, minik minik, kevgir gibi olur koca gökyüzü, korkar kaçar tüm faniler.

Bir cadı saatleri yırttığında, karıncaları ağzına alan kuşların gagalarında yanıklar oluşur, fillerin ayakizleri buz kalıplarına dönüşür ve her kartalın bir kanadında en az bir ama mutlaka tek sayıda mor tüy belirir.

Bir cadı saatleri yırttığında, tüm çimenler bir santim uzar bir anda ve toprak kupkuru kalır, ve gökkuşağının renkleri sırasını değiştirir bir sonraki yağmura kadar.

Bir cadı saatleri yırttığında, su artık 100 derecede değil 20 derecede kaynar, 0 derecede değil 10 derecede donar. Yaşamak için geriye kalan 10 derecede akar zaman, ve sen o aralığın kaydırağına sığacak kadar küçülüp yanıma akarsın: 8 gecede değil, 8 saniyede olur bu!

Yırtarsam ben bu saatleri; duvardakini, bilgisayardakini, hatta üşenmeden kalkar gider mutfaktakini de; elime alır, bir tomar kağıdı yırtar gibi, tepesinden sıkıca tutar, sağ elimi kendimden sol elimi öte yana ileterek tam tepesinden yırtarım, o olur işte!